Naar aanleiding van een uitzending van ‘Dit is de dag’ op Radio 1 begon ik een week terug te speculeren of het principe van de stamcelmethodiek, waarbij een lichaamsdeel wordt genezen met blanco stamcellen als oude cellen de boel hebben verziekt, ook op een grotere schaal zou kunnen worden toegepast in de ver-van-mijn-bed-show van Uruzgan. Dit resulteerde in het volgende, geïmproviseerde gedicht, dat ik na een uur op de radio ten gehore mocht brengen.
Een maakbaar Afghanistan
Ach laten we vandaag opnieuw beginnen
dit land kent al te veel geschiedenis
ja elke mus die uit de hemel valt
is eerder met een rotvaart opgeworpen
Als we een man uit het moeras lostrekken
dan blijkt er steeds een vader aan te hangen
een grootmoeder, een achterneef, een kleinkind
een vrouw, een loverboy, een eerste liefde
een onontwarbaar net van man kent vrouw
kent hond dat hem aan zijn verleden bindt
Ja laten we vandaag opnieuw beginnen
met mensen als een onbeschreven blad
gefabriceerd aan ons ervaren thuisfront
Krijn Peter Hesselink