Krijn Peter Hesselink

‘Het vloeken doen we buiten beeld. Ik zet jullie uit.’

Krijn Peter Hesselink

Krijn Peter Hesselink (midden) krijgt instructies van kunstenaar en cliënt Martin Luhulima (rechts) ‘Heb je al gehoord dat Obama opkomt voor de mensenrechten?’ Met op zijn hoofd een leren fietshelm tegen het vallen zit Rob aan de koffie en voert het hoogste woord. ‘Heb je al gehoord dat Mark Rutte afstand heeft genomen van Geert … Lees “Een kraanvogel vliegt uit” verder

Robert Louis Stevenson was nog volslagen onbekend, toen hij zich vanwege longproblemen gedwongen zag op kosten van zijn ouders naar een Zwitsers kuuroord af te reizen. Hij werkte er aan het boek dat hem wereldberoemd zou maken, Schateiland, maar in de avonduren zoog hij rijmpjes uit zijn duim. Zijn stiefzoon van twaalf had een kleine … Lees “Een bestseller in wording” verder

Ik moest naar de Sterrenberglaan 6 in Huis ter Heide. Toen ik dit adres op Google Maps intypte, kreeg ik wel een stipje op de kaart, maar de straat waar het stipje aan lag kreeg geen naam, hoever ik ook inzoomde. Om de verwarring te vergroten had Google het adres uit eigen beweging veranderd in … Lees “Een onbestaanbare bestemming” verder

‘Een koe op haar snoet kussen, vlak voor ze wordt geslacht.’ Dat was vrijheid voor Khalid. Toen ik gisteren met het pontje in Amsterdam-Noord aankwam, stond een lange eettafel langs het IJ opgesteld. Zo’n achthonderd mensen zouden die avond aanschuiven om hun zelf meegebrachte quiches, aardappelsalades en mosterdsoepjes met elkaar te delen. Mijn rol was … Lees “Echte vrijheid doet nét geen pijn” verder

Bij de ingang van het VMBO stonden drie jonge ‘beveiligers’. De conciërge gaf een van hen opdracht me naar de lerarenkamer te begeleiden. Toen we het gegons van de kantine eenmaal achter ons hadden gelaten, vroeg ik hem of hij hier op school zat. Nee, hij liep hier alleen stage. Binnenkort ging hij bij de … Lees “Een kort bezoek” verder

Poëzie moet je niet alleen stilletjes lezen, maar vooral ook tot klinken brengen. Daarom ben ik met een opnameapparaatje in mijn werkkamer gaan zitten om een gedicht uit mijn nieuwe bundel Als niemand vangt in te spreken. Krijn Peter Hesselink

In mijn debuutbundel staat een gedicht dat ik schreef toen mijn grootmoeder met een gebroken heup in een Leids verpleeghuis was komen te wonen. Ze had last van wanen. Toen ik het gedicht aan haar liet lezen, onderbrak ze zichzelf al na een paar woorden en zei: ‘Ja maar dit gaat over mij!’ Nadat ik … Lees “Het pontje naar Amsterdam-Noord” verder

‘Ga je ook proza doen?’ vroeg de man bedeesd in de aanloop naar mijn optreden in de bibliotheek van Eerbeek. Hoewel ik af en toe essays publiceer in tijdschriften als Hollands Maandblad en De Gids, is dit een vraag die me zelden tot nooit wordt gesteld. Ik ben een dichter. Men verwacht van mij dat … Lees “Een zijweg naar de onschuldigen” verder

Onlangs betichtte Ricco van Nierop me van een langzame, bijna onwerkelijke vadermoord. Ik kan Van Nierop gerust stellen. De laatste keer dat ik mijn vader zag, tijdens de presentatie van mijn dichtbundel Als niemand vangt, liep hij er nog kwiek bij. We waren voor de gelegenheid te gast in de Mezrab. Sahand Sahebdivani (die later … Lees “De bron van alle kwaad” verder